แค่คิดก็ผิดแล้ว

ตอน: ทำบาปแล้ว สารภาพแล้ว แต่ยังกลับไปทำอีกมันเหมือนเล่นเกมกับพระเจ้านะ

ถาม: ที่โบรถสอนดิฉันว่า ถ้าเราทำบาป และสารภาพต้องเลิกทำบาปเดิมๆ นั้น ไม่งั้นพระเจ้าจะไม่ยกโทษให้

ตอบ: การยกโทษบาปของพระเจ้า “ไม่ได้อยู่ที่เรา” แต่เพราะเหตุพระโลหิตของพระเยซูคริสต์

พระเยซูตรัสกับเปโตรว่า การยกโทษของพระเจ้าคือ 490 ครั้ง และบาปทุกชนิดครับ (มธ. 18.21-22)

ถ้าหากพระเจ้าไม่ยกโทษให้เรา “พระเจ้าก็ทำผิดสัญญา” ใน 1 ยอห์น 1.9 นะครับ

1 ยอห์น 1.9 ถ้าเราสารภาพบาปของเราพระองค์ทรงสัตย์ซื่อและเที่ยงธรรมก็จะทรงโปรดยกบาปของเรา และจะทรงชำระเราให้พ้นจากการอธรรมทั้งสิ้น

ไม่มีใครหรอกครับที่เลิกทำบาปเดิมๆ นั้นได้เพราะรากเหง้าของบาปอยู่ที่จิตใจ เขาแค่ไม่ได้ทำให้ผู้คนเห็น แต่ในจิตใจเขาเต็มด้วยบาป และการแสดงว่า ตนชอบธรรมที่โบสถ์ไม่ได้ซ่อนความผิดบาปไปจากพระเจ้าได้ครับ

ถาม: ฮบ. 10.26 กล่าวว่า เมื่อเราได้รับความรู้เรื่องความจริงแล้ว แต่เรายังขืนทำบาปอีกเครื่องบูชาไถ่บาปก็จะไม่มีเหลืออยู่เลย หมายความว่าอย่างไรค่ะ

ตอบ: ทำบาปในที่นี้คือ “การกลับไปรักษาพระบัญญัติเดิมในยุคพระบัญญัติ และไม่ได้อยู่ในพระบัญญัติใหม่” ผู้เขียนหนังสือฮีบรูเรียกการกระทำนี้ว่าบาปครับ แต่ไม่เกี่ยวกับบาปในลักษณะมีความโกรธ โลภ หลง หรือตัณหาครับ

พระเจ้ายกโทษบาปให้เราเพื่อการได้เข้ามาในจิตใจเรา และทำงานเพื่อช่วยเราให้เติบโตเพื่อเราจะเลิกทำบาปได้ (ฟป. 2.13) แต่เรากลับพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองให้เลิกทำบาป “ซึ่งเป็นวิธีที่ผิด” และเราจะไม่เลิกทำบาปนั้นๆ ได้ หรือถึงจะเลิกได้ แต่ในใจก็ยังคิดๆ อยู่ “ซึ่งเป็นสิ่งที่ผิดต่อพระบัญญัติใหม่ครับ” (แค่คิดก็ผิดแล้ว)

หนังสือฮีบรูเขียนเพื่อเตือนพี่น้องผู้เชื่อชาวยิวที่กลับใจเป็นคริสเตียนซึ่งเมื่อก่อนเคยรักษาพระบัญญัติเดิม “เมื่อทำบาป” ชาวยิวต้องถวายเครื่องบูชาไถ่บาปเพื่อรับการยกโทษบาปนั้นจากพระเจ้า แต่เมื่อพระเยซูเสด็จมาไถ่โลก “พระเจ้าได้ยกเลิกพระบัญญัติเดิมที่มีพิธีการถวายเครื่องบูชาไถ่บาปนี้เสียแล้ว” และถึงจะกลับไปใช้ระบบเดิม “พระเจ้าก็ไม่รับ” ครับ

…